زمان تقریبی مطالعه: 7 دقیقه
 

نفس مطمئنه (قرآن)





نفس ناطقه را به اعتبار اينكه متجلّى به فضايل و خالى از رذايل است و با مقتضيّات شهوات در معارضه است، مطمئنّه مى‌گويند. نفس مطمئنّه تارك هوای نفسانی و لذّات فانيه دنیا است و راضيه و مرضيّه مى‌باشد و با نور دل نورانيّت آن كامل مى‌گردد، به‌گونه‌اى كه صفات ناپسند را رها مى‌كند و به اخلاق پسنديده متخلّق مى‌شود و به جهت آرامش و سکون آن به حق‌
[۱] ابن عربی، فرهنگ اصطلاحات عرفانى، ص ۷۶۸.
[۲] مبانى عرفان و احوال عارفان، ص ۸۶۹.
[۳] روزبهان، شرح شطحيّات، ص ۳۴۰.
و بر اثر ایمان‌ نفس مطمئنّه ناميده مى‌شود.


۱ - آثار نفس مطمئنّه‌




۱.۱ - رضايت از خدا


نفس مطمئنّه داراى مقام خشنودی از خداوند:
يا أَيَّتُهَا النَّفْسُ الْمُطْمَئِنَّةُ ارْجِعِي إِلى‌ رَبِّكِ راضِيَةً مَرْضِيَّةً فَادْخُلِي فِي عِبادِي‌ وَ ادْخُلِي جَنَّتِي.

۱.۲ - رضايت خدا


نفس مطمئنّه برخوردارى از خشنودی و رضایت خداوند:
يا أَيَّتُهَا النَّفْسُ الْمُطْمَئِنَّةُ ارْجِعِي إِلى‌ رَبِّكِ‌ راضِيَةً مَرْضِيَّةً فَادْخُلِي فِي عِبادِي‌ وَ ادْخُلِي جَنَّتِي.

۱.۳ - عنايت خاصّ‌


نفس مطمئنّه بهره‌مند از عنايات خاصّ خداوند:
يا أَيَّتُهَا النَّفْسُ الْمُطْمَئِنَّةُ ارْجِعِي إِلى‌ رَبِّكِ راضِيَةً مَرْضِيَّةً فَادْخُلِي فِي عِبادِي‌ وَ ادْخُلِي جَنَّتِي.

۲ - بشارت به نفس مطمئنّه‌



••• بشارت به نفس مطمئنّه، هنگام مرگ، به ورود در زمره بندگان و بهشت خاصّ خداوند:
يا أَيَّتُهَا النَّفْسُ الْمُطْمَئِنَّةُ ارْجِعِي إِلى‌ رَبِّكِ راضِيَةً مَرْضِيَّةً فَادْخُلِي فِي عِبادِي‌ وَ ادْخُلِي جَنَّتِي. اين سخن، هنگام مرگ به نفس مطمئنّه گفته مى‌شود.

••• بشارت به نفس مطمئنّه، هنگام مرگ، به خشنودى خدا از آن:
يا أَيَّتُهَا النَّفْسُ الْمُطْمَئِنَّةُ ارْجِعِي إِلى‌ رَبِّكِ راضِيَةً مَرْضِيَّةً.

••• رسيدن به مقام رضا و راضى بودن به قضای حق، از بشارت‌های الهی به نفس مطمئنّه:
يا أَيَّتُهَا النَّفْسُ الْمُطْمَئِنَّةُ ارْجِعِي إِلى‌ رَبِّكِ راضِيَةً مَرْضِيَّةً.

۳ - پاداش نفس مطمئنّه‌



بهشت پاداش نفس مطمئنّه:
يا أَيَّتُهَا النَّفْسُ الْمُطْمَئِنَّةُ ارْجِعِي إِلى‌ رَبِّكِ راضِيَةً مَرْضِيَّةً وَ ادْخُلِي جَنَّتِي. مراد از «راضيّة مرضيّة» خشنودى آن به پاداش‌پروردگار است.

۴ - تكريم نفس مطمئنّه‌



••• تکریم پروردگار نسبت به نفس مطمئنّه:
يا أَيَّتُهَا النَّفْسُ الْمُطْمَئِنَّةُ ارْجِعِي إِلى‌ رَبِّكِ راضِيَةً مَرْضِيَّةً فَادْخُلِي فِي عِبادِي‌ وَ ادْخُلِي جَنَّتِي. خطاب در آيات شريفه از قبيل «ثناء و تطمين» است.

••• خطاب مهرآميز خداوند با نفس مطمئنّه:
يا أَيَّتُهَا النَّفْسُ الْمُطْمَئِنَّةُ ارْجِعِي إِلى‌ رَبِّكِ راضِيَةً مَرْضِيَّةً فَادْخُلِي فِي عِبادِي‌ وَ ادْخُلِي جَنَّتِي. اين خطاب، خطابى مهرآميز از مصدر رحمانى و رحيمى پروردگار به نفس مطمئنّه است.
[۲۳] مخزن العرفان، ج ۱۵، ص ۱۳۷.


۵ - دعوت از نفس مطمئنّه‌



••• دعوت خداوند از صاحبان نفس مطمئنّه، به حضور در ساحت قرب خويش:
يا أَيَّتُهَا النَّفْسُ الْمُطْمَئِنَّةُ ارْجِعِي إِلى‌ رَبِّكِ راضِيَةً مَرْضِيَّةً.

••• دعوت خداوند به وارد شدن نفس مطمئنّه، در رحمت خاصّ الهى:
يا أَيَّتُهَا النَّفْسُ الْمُطْمَئِنَّةُ ارْجِعِي إِلى‌ رَبِّكِ راضِيَةً مَرْضِيَّةً فَادْخُلِي فِي عِبادِي‌ وَ ادْخُلِي جَنَّتِي‌. مقصود از «فادخلى فى عبادى وادخلى جنّتى» داخل شدن در رحمت خاصّ خداوند است.

••• دعوت پروردگار از نفس مطمئنّه، به وارد شدن در زمره محمّد صلی‌الله‌علیه‌وآله و اهل‌بیت او:
يا أَيَّتُهَا النَّفْسُ الْمُطْمَئِنَّةُ ارْجِعِي إِلى‌ رَبِّكِ راضِيَةً مَرْضِيَّةً فَادْخُلِي فِي عِبادِي. مقصود از «عبادى» محمّد صلى‌الله‌عليه‌وآله و اهل‌بيت عليهم‌السلام او است.

••• دعوت خداوند از نفس مطمئنّه، هنگام رهسپار شدن مردم به سوى بهشت يا جهنّم:
يا أَيَّتُهَا النَّفْسُ الْمُطْمَئِنَّةُ ارْجِعِي إِلى‌ رَبِّكِ راضِيَةً مَرْضِيَّةً فَادْخُلِي فِي عِبادِي‌ وَ ادْخُلِي جَنَّتِي. اين خطاب، به صاحب نفس مطمئنّه، در موقع گسيل شدن مردم به سوى بهشت يا جهنّم است.

••• دعوت خداوند از نفس مطمئنّه، هنگام مرگ:
يا أَيَّتُهَا النَّفْسُ الْمُطْمَئِنَّةُ ارْجِعِي إِلى‌ رَبِّكِ راضِيَةً مَرْضِيَّةً فَادْخُلِي فِي عِبادِي‌ وَ ادْخُلِي جَنَّتِي. از ابی‌صالح نقل شده است: اين خطاب، موقع مرگ صاحب نفس مطمئنّه است.

••• دعوت خداوند از صاحبان نفس مطمئنّه، براى ورود به بهشت خاصّ خود:
يا أَيَّتُهَا النَّفْسُ الْمُطْمَئِنَّةُ وَ ادْخُلِي جَنَّتِي‌. در روايات حسین بن علی علیهماالسلام شأن نزول آيات، «حمزة بن عبدالمطلب» ذكر شده است. علی علیه‌السلام. حضرت محمّد صلى‌الله‌عليه‌وآله. «مؤمن» صاحب نفس مطمئنّه ياد شده است.

۶ - نفس مطمئنّه در قيامت‌



••• تكريم خداوند از صاحبان نفس مطمئنّه، در قیامت:
يا أَيَّتُهَا النَّفْسُ الْمُطْمَئِنَّةُ ارْجِعِي إِلى‌ رَبِّكِ راضِيَةً مَرْضِيَّةً فَادْخُلِي فِي عِبادِي‌ وَ ادْخُلِي جَنَّتِي.

••• برخى انسانها داراى نفسى آرام و فارغ از دغدغه‌هاى خاطر، در قيامت:
يا أَيَّتُهَا النَّفْسُ الْمُطْمَئِنَّةُ ارْجِعِي إِلى‌ رَبِّكِ راضِيَةً مَرْضِيَّةً. نفس مطمئنّه آن است كه با ذکر خداوند و يا با تحصيل فضایل اخلاقی و عقايد صحيح به آرامش رسيده باشد.

••• شمول جلوه‌هاى ربوبیّت خداوند به صاحبان نفس مطمئنّه، در قيامت:
يا أَيَّتُهَا النَّفْسُ الْمُطْمَئِنَّةُ ارْجِعِي إِلى‌ رَبِّكِ راضِيَةً مَرْضِيَّةً.

••• صاحبان نفس مطمئنّه، شايسته حضور نزد خداوند، در قيامت:
يا أَيَّتُهَا النَّفْسُ الْمُطْمَئِنَّةُ ارْجِعِي إِلى‌ رَبِّكِ راضِيَةً مَرْضِيَّةً.

۷ - پانویس


 
۱. ابن عربی، فرهنگ اصطلاحات عرفانى، ص ۷۶۸.
۲. مبانى عرفان و احوال عارفان، ص ۸۶۹.
۳. روزبهان، شرح شطحيّات، ص ۳۴۰.
۴. طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان فی تفسیر القرآن، ج۱۰، ص ۷۴۲.    
۵. فجر/سوره۸۹، آیات۲۷-۳۰.    
۶. فجر/سوره۸۹، آیات۲۷-۳۰.    
۷. فجر/سوره۸۹، آیات۲۷-۳۰.    
۸. فجر/سوره۸۹، آیات۲۷-۳۰.    
۹. طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان فی تفسیر القرآن، ج ۱۰، ص ۷۴۲.    
۱۰. فجر/سوره۸۹، آیه۲۷.    
۱۱. فجر/سوره۸۹، آیه۲۸.    
۱۲. فجر/سوره۸۹، آیه۲۷.    
۱۳. فجر/سوره۸۹، آیه۲۸.    
۱۴. فجر/سوره۸۹، آیه۲۷.    
۱۵. فجر/سوره۸۹، آیه۲۸.    
۱۶. فجر/سوره۸۹، آیه۳۰.    
۱۷. زحیلی، وهبه، التفسیر المنیر، ج ۳۰، ص ۲۳۹.    
۱۸. مقاتل بن سلیمان، تفسیر مقاتل، ج ۳، ص ۴۸۴.    
۱۹. فجر/سوره۸۹، آیات۲۷-۳۰.    
۲۰. قطب، محمد، فی ظلال القرآن، ج ۶، ص ۳۹۰۷.    
۲۱. زمخشری، محمود بن عمر، الکشاف، ج ۴، ص ۷۵۲.    
۲۲. فجر/سوره۸۹، آیات۲۷-۳۰.    
۲۳. مخزن العرفان، ج ۱۵، ص ۱۳۷.
۲۴. فجر/سوره۸۹، آیه۲۷.    
۲۵. فجر/سوره۸۹، آیه۲۸.    
۲۶. فجر/سوره۸۹، آیات۲۷-۳۰.    
۲۷. مقاتل بن سلیمان، تفسیر مقاتل، ج ۳، ص ۴۸۴.    
۲۸. فجر/سوره۸۹، آیات۲۷-۳۰.    
۲۹. عروسی حویزی، عبدعلی بن جمعه، تفسیر نور الثقلین، ج ۵، ص ۵۷۷.    
۳۰. فجر/سوره۸۹، آیات۲۷-۳۰.    
۳۱. ابن جزی، محمد بن احمد، التسهیل لعلوم التنزیل، ج ۲، ص ۴۸۲.    
۳۲. فجر/سوره۸۹، آیات۲۷-۳۰.    
۳۳. ابن جزی، محمد بن احمد، التسهیل لعلوم التنزیل، ج ۲، ص ۴۸۲.    
۳۴. طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان فی تفسیر القرآن، ج۱۰، ص ۷۴۲.    
۳۵. فجر/سوره۸۹، آیه۲۷.    
۳۶. فجر/سوره۸۹، آیه۳۰.    
۳۷. عروسی حویزی، عبدعلی بن جمعه، تفسیر نور الثقلین، ج ۵، ص ۵۷۷.    
۳۸. سیوطی، عبدالرحمان بن ابی بکر، الدر المنثور، ج ۸، ص ۵۱۴.    
۳۹. حسینی بحرانی، هاشم، البرهان فی تفسیر القرآن، ج ۵، ص ۶۵۷.    
۴۰. شرف الدین، عبدالحسین، تأویل الآیات الظاهرة فی فضائل العترة الطاهرة، ص ۷۶۹.    
۴۱. حاکم حسکانی، عبیدالله بن عبدالله، شواهد التنزیل، ج ۲، ص ۴۲۹.    
۴۲. سیوطی، عبدالرحمان بن ابی بکر، الدر المنثور، ج ۸، ص ۵۱۴.    
۴۳. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر جوامع الجامع، ج ۲، ص ۷۸۶.    
۴۴. فجر/سوره۸۹، آیات۲۷-۳۰.    
۴۵. فجر/سوره۸۹، آیه۲۷.    
۴۶. فجر/سوره۸۹، آیه۲۸.    
۴۷. قمی نیشابوری، حسن بن محمد، تفسیر غرائب القرآن، ج ۶، ص ۴۹۹.    
۴۸. فجر/سوره۸۹، آیه۲۷.    
۴۹. فجر/سوره۸۹، آیه۲۸.    
۵۰. فجر/سوره۸۹، آیه۲۷.    
۵۱. فجر/سوره۸۹، آیه۲۸.    


۸ - منبع



مرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۳۱، ص۳۶۰، برگرفته از مقاله «نفس مطمئنه».    


رده‌های این صفحه : موضوعات قرآنی | نفس




آخرین نظرات
کلیه حقوق این تارنما متعلق به فرا دانشنامه ویکی بین است.